- sormaq
- sormak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
sormaq
Look at other dictionaries:
sormaq — 1. f. Soruşmaq, sual etmək, xəbər almaq. Gər sual eyləsə zahid, ki nədir nəşeyimey? Degilən, get onu meyxanədə sağərdən sor. S. Ə. Ş.. Bahadır papiros yandırıb Sultandan sordu. . N. N.. Əhməd hekayəsini tamam etdi. İkimiz də bir birimizin üzünə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sorma — 1. «Sormaq 1»dan f. is. 2. «Sormaq 2»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şirə — 1. is. <fars.> 1. Toxumalarda, hüceyrələrdə, bitki və heyvan orqanizmi boşluqlarında olan duru maddə, maye. Mədə şirəsi. // Bitkilərdən, çiçəklərdən sızan şirin maye. Şirə yığmaqda idi bal arısı zəhmət ilə; Qaraquş gördü onu, söylədi çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hopdurmaq — f. Tədricən canına çəkmək, sormaq, udmaq. Torpaq suyu yaxşı hopdurur. – Gil layları gil məhlulu suyunu hopdurmadığına görə, quyu qazılarkən bu laylar dövr edən gil məhlulu ilə yuyulur və quyu gövdəsinin diametri genəlir. «Neftmədən geologiyası» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hoppanmaq — f. 1. Atlanmaq, tullanmaq, sıçramaq, atılmaq. Sanki canavar bir adamın üstünə hoppanmaq və qanını sormaq istəyirdi. M. S. O.. Nökər birdən hoppanıb, İsrafilin belindən yapışdı. . M. Hüs.. // məc. Çox sevinmək, şadlığından özündən çıxmaq, atılıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həcəmət — is. <ər.> Xalq təbabətində: xəstə adama küpə salıb qan almaqdan ibarət müalicə üsulu, habelə müalicə məqsədilə qan almaq, qanı sormaq üçün işlədilən buynuzşəkilli alət. Şeyx Şabanın arvadı Gülsüm xala da məhəllədə məşhur idi, çünki yaxşı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sümürmək — f. 1. Ağız və dodaqları ilə bir şeyi sorub çəkmək: əmmək. Suyu sümürmək. Papirosu sümürmək. – Cümşüd bəy qəlyanı hərdənbir sümürüb qəhvəni qarışdırır və qurtum qurtum içib söhbətə qulaq asırdı. E. Sultanov. Qarı bu suala diqqətlə qulaq asıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəli — is. 1. Şirin sularda yaşayan, heyvanların bədəninə yapışıb onların qanını sormaqla dolanan xırda qurd. Zəli qoymaq (salmaq, yapışdırmaq, düzmək) – təbabətdə: xəstə adamın korlanmış qanını sordurmaq üçün onun bədəninin müvafiq yerlərinə zəli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhval — is. <ər. «hal» söz. cəmi> 1. Kef, hal, ruhi vəziyyət. Əhvalın necədir? – Bəli, dərd əhlinin əhvalını dərd əhli bilir; Kimsə bilməz ki, necə yardan oldum məyus. S. Ə. Ş.. 2. Keyfiyyət, vəziyyət, hal. Güldükcə təbiət açılır min cürə güllər;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əmmək — f. 1. Dodaq və dilin müvafiq hərəkəti vasitəsilə döşdən südü soraraq içmək. Quzular qoyunları əmirdilər. Uşaq anasını əmir. – Südünü əmmişəm mən qanaqana; Ana, mən yazığı nə dindirirsən? «Aşıq Qərib». Aslan gah əmir, gah da döşdən ayrılıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
